"Εμείς οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, δυστυχώς είμαστε δούλοι της αμαρτίας, δούλοι των παθών μας και δεν θέλουμε να κατανοήσουμε οτι ο χρόνος της ζωής μας είναι βραχύς, σήμερα είμαστε και αύριο φεύγουμε δια το ταξίδι το αιώνιο και " μακάριοι οι εν Κυρίω αποθνήσκοντες άρτι "

Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε?

" Η ευτυχία δεν βρίσκεται τόσο στο να αποκτήσουμε αυτά που θέλουμε, αλλα στο να θέλουμε αυτά που έχουμε.. Συνίσταται στο να ζούμε στο παρόν αντι να ονειροπολούμε συνεχώς για το μέλλον.. Συνίσταται στο να απολαμβάνουμε την στιγμή, το πρώτο φώς της μέρας, τις πρώτες πασχαλιές μετά απο ενα μακρύ χειμώνα, ενα τηλεφώνημα απο εναν παλιό φίλο. ΛΕΣ ΚΑΙ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ ΜΙΑΣ ΑΦΟΡΗΤΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΗΣ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑΣ.. Ο Pascal έγραψε για τον κίνδυνο που διατρέχουμε καθώς ζούμε για το μέλλον: Έτσι δεν ζούμε ποτέ, αλλα ελπίζουμε να ζήσουμε και κυνηγώντας συνεχώς να γίνουμε ευτυχισμένοι, είναι αναπόφευκτο να μην γίνουμε ποτέ.."

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Για να νοιώθομε ωραία, για να αισθανόμαστε ευτυχισμένοι, θα πρέπει την κάθε στιγμή της ζωής μας, να προσπαθούμε να νοιώθομε καλά. Να αισθανόμαστε ευτυχία. Να θυμώμαστε αυτά που μας έκαναν ευτυχισμένους και να παραμερίζομε και να διώχνομε από το μυαλό μας ότι μας κάνει δυστυχισμένους, ακόμα και την στιγμή που η δυστυχία μας κυνηγά. Θα πρέπει να μάθομε να λέμε ευχαριστώ Θεέ μου και δόξα τον Θεό. Ο κάθε άνθρωπος αν σκεφτεί πως ο Θεός του έδωσε την ζωή, πως ο Θεός είναι μαζί μας σε κάθε μας βήμα και πως μας αγαπά πάρα πολύ, αν θυμώμαστε αγαπημένα μας άτομα και να λέμε μέσα μας, πως τα άτομα αυτά μας αγαπούν και νοιάζονται για μας και πως εμείς αγαπάμε αυτά, τότε όχι μόνο θα νοιώθομε ευτυχισμένοι αλλά και θα νοιώθομε να μας πλημυρίζει η αγάπη, ακόμα ζώντας μέσα στα λίγα, γιατί η αγάπη και η ευτυχία δεν αγοράζονται με χρήματα ούτε με οτιδήποτε άλλο υλικό αγαθό. Ακόμη, κι αν αποκτήσομε όλο το σύμπαν δεν θα είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι.
Η αγάπη φέρνει την ευτυχία. Η θύμιση της αγάπης. Τι πιο ωραίο από την αγάπη; Το πιο ακριβότερο. Αυτό ναι. Μας φέρνει την ευτυχία.

Anna είπε...

Η πολύ ευτυχία και ο υπερβολικός ρομαντισμός μας κάνει να βλέπουμε με παρωπίδες σε τούτο τον σκληρό κόσμο. Βοηθάει ορισμένους να μας κρατούν κοιμισμένους και εγκλωβισμένους σε κανόνες, δρώντας ανενόχλητοι οι ίδιοι με γνωστό αιώνιο τρόπο τους. Ο κόσμος ήταν σκληρός πριν καν τον πατήσουμε. Αυτό το μαρτυράνε οι χιλιάδες καταστροφές του πλανήτη,που σκοτώνουν ζωντανά όντα ανεξαίρετα. Το μαρτυρά η φρυκτή τροφική αλυσίδα. Εκει που αγαπάς, λατρεύεις κυριολεκτικά τα ζώα, αυτά τα υπέροχα πλάσματα , θα πρέπει να τα θανατώνεις,να γίνουν τροφή σου για να ζήσεις. Το ίδιο και τα φυτά τα οποία είναι επίσης ζωντανά.
Ο Θεός είναι πάντα μαζί μας? Ας το πουν αυτό οι χιλιάδες άνθρωποι που πεθαίνουν απο φτώχεια, πείνα, αρρώστιες, πολέμους, καταστροφές, δολοφονίες. Το άλλο που λέει, ο καλός καλό δεν βλέπει, δεν ειπώθηκε άδικα.
Στην άλλη ζωή,ναι. Εκείνη που δεν γνωρίζουμε τίποτα γι αυτήν. Και αν την γνωρίζουμε δεν την θυμόμαστε καν. Μήπως τελικά θα έπρεπε να γίνουμε ρεαλιστές.Να αντιληφθούμε πρώτα πιο σωστά του τι πραγματικά γίνεται και έπειτα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας? Να διεκδικήσουμε πρώτα για μας, την δικαιοσύνη, την δημοκρατία,την ειρήνη την αγάπη και την αξιοπρεπή επιβίωση στον πλανήτη?
Αυτοί οι κανόνες αγάπης δεν έχουν ισχύσει ακόμα.
Η τύχη είναι με το μέρος των σκληρών και των << κακών >>.
Αυτό δεν γίνεται αιώνες τώρα?
Κατά την άποψή μου εδώ δεν ήρθαμε για ρομαντικούς σκοπούς αλλά για πόλεμο. Πόλεμο κατά του πολέμου του καλού, της δικαιοσύνης και της αγάπης. Πρώτα να μάθουμε να γίνουμε ένα, μια γροθιά. Και έπειτα, ίσως αποκτήσουν νόημα ολα αυτά τα σοφά λόγια των αγίων.
Ζητώ συγνώμη αν σας μελαγχόλησα η αν χάλασα την ρομαντική ατμόσφαιρα του τόσο γλυκού και όμορφου blog, αλλά οι προθέσεις μου είναι ίδιες. Αγώνας για μια όμορφη γεμάτη αγάπη ζωή για όλον τον κόσμο, μια και για πάντα.

Ε είπε...

Αγαπητή Άννα καλημέρα!Έχεις τόσο δίκιο.. Ο κόσμος που είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε είναι πολύ σκληρός.. Απο την αλλη ομως μπορούμε να επιλέξουμε, τι στάση θα κρατήσουμε εμείς απέναντι σε όλα αυτά.. πιστεύω οτι το καλύτερο είναι να κάνουμε θερμή προσευχή για να ενεργήσει ο Θεός μας..Σκέφτομαι καμια φορά αν όλοι ( ολοι μα ολοι ) εκαναν προσευχή και ζητούσαν την βοήθεια του Θεού .. πως θα ηταν τα πράγματα στην κοινωνία μας..?

Anna είπε...

Ναι Ίσως να ήταν όλα τέλεια με την προσευχή για τον ίδιο σκοπό από όλους μας μαζί. Ίσως η προσευχή να είναι το μεγάλο μυστικό που θα νικούσε τα πάντα...
Με αγάπη και εκτίμηση.

Unknown είπε...

Σίγουρα, η προσευχή είναι μεγάλο μυστικό συν της αγάπης.

Αν προσευχόμαστε χωρίς να αγαπάμε δεν σώζονται όλα και βέβαια, εξαρτάται από το πως προσευχόμαστε και το τι ζητάμε στην προσευχή, γιατί;
Γιατί ακόμα και ο κλέφτης μπορεί να προσευχηθεί, μα μέσα από την προσευχή του να παρακαλά τον θεό να τον βοηθήσει να κλέψει.

Πρέπει να προσευχόμαστε. Ναι. Μα ορθά και μέσα από την ψυχή μας. Και να αγαπάμε πολύ, πολύ πιο περισσότερο και από την ίδια την ψυχή μας.

Related Posts with Thumbnails


Με αγάπη...