Άραγε έχουμε την τέλεια πνευματική αγάπη?

Εκείνος που δεν φθονεί, ούτε οργίζεται και ούτε τρέφει μνησικακία εναντίον εκείνου που τον λύπησε, δεν σημαίνει και οτι αγαπά αυτόν.

Διότι μπορεί, και χωρίς ν'αγαπά, να μη ανταποδίδει κακό αντί κακού, εξαιτίας της εντολής.

Oπωσδήποτε όμως δεν είναι δυνατό να ανταποδώσει αβίαστα καλό αντί κακού, καθόσον το να ευεργετεί κανείς με όλη τη διάθεση της καρδιάς του εκείνους που τον μισούν, αυτό είναι μόνο γνώρισμα της τέλειας πνευματικής αγάπης.

Εάν κάποιους τους μισείς, αλλούς ούτε τους αγαπάς ούτε τους μισείς, αλλούς πάλι τους αγαπάς αλλά περιορισμένα και αλλους τους αγαπάς υπερβολικά, εξαιτίας αυτής της ανισότητας γνώριζε οτι βρίσκεσαι μακριά απο την τέλεια αγάπη, η οποία προυποθέτει ν'αγαπά κανείς εξ ίσου τον κάθε άνθρωπο.

Εκείνοι που στη ζωή αυτή ασκούνται απο τη θεία πρόνοια στην ευσέβεια, δοκιμάζονται με τα τρία αυτά είδη των πειρασμών :

Πρώτο με τη χορήγηση ευχάριστων πραγμάτων, όπως είναι η υγεία, το κάλλος, τα πολλά και καλά τέκνα, τα χρήματα, η δόξα και τα παρόμοια.

Δεύτερο με την αποστολή δυσάρεστων πραγμάτων, όπως είναι η στέρηση τέκνων, χρημάτων, και δόξας.

Τρίτο με τα μέσα εκείνα που προκαλούν υπερβολικούς πόνους στο σώμα, όπως είναι οι ασθένειες, τα βασανιστήρια και τα παρόμοια.

Προς τους πρώτους λέγει ο Κύριος : "Εαν κάποιος δεν απαρνείται όλα τα υπάρχοντα του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου"

Ενώ προς τους δεύτερους και τρίτους λέγει " με την υπομονή σας θα κερδίσετε τη ζωή σας".

Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής

Πηγή: Αντιαιρετικό Εγκόλπιο